අද කොළඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශනය බලන්න ගියා . වාහන park කරන්න අමාරු නිසා බස් එකෙන් ගිහින් halt 2ක් විතර එහායින් බැහැල පයින් ආවත් අතුල්වෙන්නත් පෝලිමේ පය බාගයක් විතර ඉන්නන වුණා . ගිනි අව්වේ දාඩිය දාගෙන ඇවිදින එක තමයි ලොකුම අමාරුව . ගොඩක් ප්‍රසිද්ද පොත් කුටි වලට ඇතුල් වෙන්න බිල් ගෙවන්න විතරක් නෙමෙයි පිට වෙන්නත් පෝලිම . පොත් තෝරන්න ඕනෙත් කගේ හරි අතක් උරහිසක් අස්සෙන් එබිලා....සති අන්තය නිසා සෙනග තවත් වැඩයි ...වෙඩි පුර හිටියේ පොත් බලල පෙරලා යන අය ..ජීවන වියදමත් එක්ක හෙමොටම පොත් සඳහා මුදල් යොමු කරන්න නම් බෑ තමයි . එත් කොළඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශනය බලන්න යාම මෝස්තරයක් විතරක් වෙළද කියල හිතුවා . අපේ පශ්චාත් උපාධි දේශනයකදී නවකතා කියවන හිටියේ මත තව එක්කෙනුකුත් විතරයි ..ඇත්තටම ලංකාවේ මිනිස්සු මෙතරම් පොත් කියවනවානේ, පොත් වලට ලැදියි නේ කියන ගේට්ටුව ලඟදි අපු සිතුවිල්ල පස්සේ නැති වුන . විවිද විෂයන්ට අදාල පොත් ගන්න අපු විශ්ව විද්‍යාල සිසුන්, විභාග ප්‍රශ්න පත්‍ර , අමතර පොත් , ලිපි ද්‍රව්‍ය ගන්න ගන්න දරුවෝ එක්ක අපු දෙමවුපියෝ....කලේ මරන්න අපු පෙම්වතුන් , පුස්තකාල වලට පොත් ගන්න අපු ය වගේම , මරන්න අපු අයත් හිටිය . පොතක් ගෙන තොරතුරක් අහන්නවත් සමහර තන්වල් කෙනෙක් නෑ .. දැනුමක් හෝ වෙලාවක් නෑ ..කොහොම වුනත් ගන්න ඕනේ පොත් හා යන්න ඕනේ පොත් ප්‍රකාශයන් තීරණය කරගෙන අපු නිසා පැය 2හමාරකින් වගේ පොත් ටිකක් අරන් පිට වෙන්න පුළුවන් වුණා . හැබැයි BMICH එකේ කාර්ය මණ්ඩලයට නම් පිරිසිදු කරන්න සසේන වෙහෙසක් වෙන්න වේවි ..පරිසරය ගැන කොයි තරම් නිවේදනය කරත් , මොන තරම් dustbin තිබුනත් බිම කොළ , ice cream දවටන් කෝටූ දල තියෙනව වගේම ලස්සනට landscaping කල ස්ථාන මල් පැල පාගාගෙන ගිහිල්ලත් තියෙනව දැක්ක ..අපි ප්‍රදර්ශනය බලන්න එන්නේ පොත් බලන්නද ඒ පොත් කවදාවත් කියවල දැනුම ගන්නේ නැද්ද කියලත් හිතුණා ...
No comments:
Post a Comment