පසුගිය posts 2-3 ම වෙන් වුනේ ගස් ගැන ලියන්න . අපේ ජීවිතයට සෙවණ දුන් අතීතය හා බැඳුනු ගස් ගොඩක් තියෙනවා . බුදු රජාණන්වහන්සේත් බෝධි වෘක්ෂයට අනිමිස ලෝචන පූජාවෙන් කළගුණ සලකල තියෙනවනේ ..එහෙම කරන්න පෘථග්ජන අපිට බැරි වුනත් ඒ වගේම ජීවිතයේ විවිධ කාල වලදී සමීප වූ , සෙවන දුන් ගස් ගොඩක් තියෙනවා. අපේ ගෙදර තිබුණු මහ කොස්ගස ..එකේ ගෙඩි කැඩුවම අහල පහල ගෙවල් 3-4ටම ඇති ..මුලින්ම ගහක කියල නැන්ග කරු සහිත දෙල් ගහ ...අපි ලිස්සන ලෑල්ලක් විදියට පාවිච්චි කල ඇදවුණු පොල්ගහ ..ඈත ඉදන් දුවගෙන් ගියාම ඒ පොගහේ මගක් දුරට යන්න පුළුවන් ..ඒ ගහ ඇලේට තිබුණු නිසා ..එතෙන්ට ගියාම මූදත් එකේ යන නැවුත් ..ඇතින් එත් හොඳට පේනවා...සීයා අපි තුවාල වෙයි කියල කොයිතරම් කෑගැහුවත් අපි ඒ ගහ දිගේ නගින එක නැවැත්තුවේ නෑ ..
ඊට පස්සේ අපේ පාසලේ ප්‍රධාන ගේට්ටුව ළඟ තියෙන මැයි ගහ ..පල්ලිය ඉස්සරහ තියෙන අරලිය ගහ ..සුදු අරලිය මලුයි ..රතු මැයි මලුයි එකට වැටුනම සුදු uniform ඇදල රතු tie දාපු අපි වගේමයි කියලයි ඒ කාලෙත් මට හිතුනේ.. අපි වැන් එනකම් හවසට යට හිටිය කොටුවේ දෙල්ගහ .. ජ්‍යතයන්තර ක්‍රීඩාංගනයක් වෙන්න කලින් අපි ක්‍රීඩා උත්සව තියපු ගාලු මහජන ක්‍රීඩාංගනය වටේ තිබුණු කස ගස් පෙළ ...මේ හැම දෙයක්ම පාසල් කාලේ මතක ...
ඊට පස්සේ කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ විද්‍යා පීඨය ඉදිරිපස තියෙන මහා නුග රුක ..උද්භිද විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව ඉදිරිපස තියෙන සල් ගස් ..අපි ඇතුළු විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් කීදෙනෙකුට සෙවණ දෙන්න ඇත්ද ?..
දැන් එතරම් අගයක් නැතත් ඉසුරුපාය ඉස්සරහ තියෙන පුංචි පුංචි කොළ හැලෙන මහා ගස් පෙළත් රස්සාවෙන් විශ්‍රාම ගිය කලක සොඳුරු මතකයක් වෙයි ...දැන් සෙනසුරාදට කිසිම හැගීමක් නැතිව බලා හිටියත් KDU එක පිටිපස ගේට්ටුවට මුහුණලා තියෙන 4 වෙනි තට්ටුවට පේන හැමදාම කපුටු කූඩුවක් තියෙන නම නොදන්නා ගහෙත් අගය දැනෙන්නේ එක මතකයක් විතරක් වුන දාට ..
ගස් ගැන ගොඩක් දේ ගොඩක් දවස් ලිව්වා ..කොඉත්රම් රසවත් දෙයක් වුනත් නැවතීමක් නැති වෙනකොට එක එපා වෙන්ව ..හරියට සිංහල හඬ කැවූ ඉන්දීය මෙගා නාට්‍යයක් හරි වර්ෂා නවකතාව වගේ හරි වෙනවා ..ඉතින් ජීවිතය හා බැඳුණු රුක් ගැන සටසන් පෙළ මෙතනින් නවත්තන්න හිතුවා ..
No comments:
Post a Comment