අපි පුංචි කාලේ රුසියානු කථා වල සිංහල පරිවර්තන හරි ජනප්‍රියයි .මට මතක හැටියට මම මුලින්ම තනිවම කියවපු ( ඊට කලින් පින්තූර කතා අම්ම කියල දීල තිබුන ) රුසියානු පරිවර්තනය ලස්සන වසීලිස්සා..එකේ සමහර නම් උච්චාරණය මෙන්ම මතක තබා ගැනීම අසීරු වුනත් ..එහි තිබුණු චමත්කරයට එයම හේතුවක් වෙන්නත් ඇති ...ඊට පස්සේ ළමා කතා වල සිට සම්භාව්‍යය සාහිත්‍ය කෘති දක්වාම කියවන්න ඇති.. වැඩ බැරි දාස පොත් එකතුවම මන් ඒ දවස්වල කියවල තිබුනා . ඒ දවස්වල මේ පොත් ප්‍රකාශ කලේ රාදුගා කියල ප්‍රකාශකයෙක් ..දැදිගම වි . රුද්‍රිගු ගේ පරිවරතන බොහොමයක් තිබුණා . කොහොම වුනත් මේ පොත් වල මුද්‍රණ තත්වය ඉතා ඉහලව තිබුණා . පස්සේ කලෙක මේ පරිවර්තන වලට තිබුණු ආසාව ගිලිහිලිලා ගියා ..නැවත වරක් ගුරු ගීතය campus එකේදී කියෙව්වට පස්සේ රුසියානු පරිවර්තන බැලුවෙම නැති තරම් ...එත් විදේශයක ඉගෙන ගනිද්දී පොත් වල තිබුණු දුයිශෙන්ලා...ටගනොව් ලා සමග එකම පන්තියක ඉගෙන ගන්නත් රුසියන් භාෂාවේ වචන 2-3ක් ඉගෙන ගන්නත් අවස්ථව ලැබුණා . පොත් වල තිබුන සුරංගනා කතා වගේ දර්ශන ඇත්තටම පැරණි සෝවියට් සමූහාණ්ඩුවේ රටවල් වල තියෙනවා ..ඒ කතා ඒවායේ ජන ජීවිතයට සමානයි ..කියල දන ගත්තේ එතකොටයි ...පරිවර්තන කියවීමේ මගේ ආසාව නැති වුනේ කොහොමද කියල මතකනැතත් ඒ දවස්වල අසාවෙන් පරිවර්තන කියවපු බොහොම දෙනක් දැන් පරිවර්තන කියවන්නේ නෑ ..ඒ හොඳ පරිවර්තන බිහි වීම අඩු නිසාද , වැඩ හොඳ ස්වතන්ත්‍ර කෘති බිහිවීම නිසාද , බොහෝ පරිවර්තන යථාර්තයට සමීප නැති නිසාද ..නැති නම් කාලයත් අත්දැකීම් එක්ක අපේ රස වින්දන හැකියාව වෙනස් වෙලා ද කියල තවම හිත ගන්න බෑ ....
No comments:
Post a Comment