සුදු , කළු,අළු සහ වර්ණ ..

සුදු චරිත සහ කළු චරිත සිටින්නේ හින්දි සිනමා පටවල සහ ඉන්දියානු මාලා නාට්‍යවලය . පාරේ සිටි ගැහුණු ළමයි ගෙදර කැඳවා ගෙන ගොස් කිසිම තොරතුරක් නො විමසා සහෝදරිය හෝ දුව තතුරුරේ තබගන්නන්ද , තම සොහොයුරාට අකුල් හෙලීමට මුළු කාලය කැප කරන සොහොයුරියන්ද ඒවායේ සිංග නැත . සමහර පොත් වලද මේ තත්ත්ව ඇතත්  බොහෝ කළු චරිත වල සුදු තැන්ද , සුදු චරිත වල කළු  පැල්ලම්ද  මතු කරන පොත් බෙහෙවි .බොහෝ දෙනෙක්  මතුපිටින් කිරි සුදු යයි දකින අයගේ හදවත කළුම කළු යයි අත්දැකීමෙන්ම දනිමි. තම කළු යයි ප්‍රසිද්දියේ කියන්නෝ සුසුදු හදවත් ඇත්තෝ වීමටද ඉඩ ඇත . මෙය සමහරු ජීවිත කාලය තුලම තේරුම් නොගනියි. සමහරු තේරුනත් නොතේරුන සේ සිටිති .හැමෝම ආදර්ශයට ගන්න යයි උදාහරණ ලෙස දක්වන අයගේ ඇතුලාන්තය ඉරිසියාව , කැපී පෙනීමේ උවමනාව  මෙන්ම කපා  දැමීමේ වුමනාවද  පිරි ඇති බව දන්නේ ලඟින්ම ආශ්‍රය කරන්නෝ හෝ කැපී ගිය ඇත්තෝ පමණි . කෙසේ වෙතත් සමාජය තවමත් පොත් දකින්නේ කවරය තුලිනි . චාම් ඇඳුම , අඩු හෝ සිහින් කතාබහ තුලට වැටෙන ලකුණු ටිකක් කැපී පේන්නට අදින්නන්න්ට , ශබ්ද නගා  කතා කර සිනසෙන්නනට නොලැබේ . බොහෝ දෙනෙක් කරදරේ වැටහුණු විට ඉදිරිය එන්නේද , කතා කරන්නේද ඔවුන් එදා නොසලකා හරි කළු චරිත පමණකි තේරුම් ගන්නා විට ප්‍රමාද වැඩිය . මට හිතෙන විට ලෝකය colour blind ය. පෙන්නේ සුදු කළුචිත්‍රපටයක් සේය . මිනිසුන් වර්ණවත්ය . colour blind බහුතරයකට වර්ණ හදුනා ගත නොහැක . ඒ නිසා ඔවුන් ලෝකය දකින්නේ තමගේ දෘෂ්ටියෙනි . ඒ නිසා වර්ණ දැක ගැනීමේ භාග්‍ය නැත . වර්ණ දකින්නන්ට colour blind අයට එය විස්ටර කිරීමට අපහසු එය අන්දයට ඇතුගේ සැටි කීම හා සමාන නිසාය .